Amstelodamum 2 | 2021

10,95

Met een portret van de familie Willeumier en de plantage Cortenduur, een artikel over de marmeren amoretten die schuil gaan achter de gevel van Herengracht 468 en Marleen Puyenbroek laat ons kennismaken met gezworen schatsters, een onderbelichte groep vakvrouwen in het Amsterdam van de 17e eeuw.
ISBN 01659278
Aantal pagina's 128
Illustraties Rijk geïllustreerd met foto's, tekeningen, prenten en plattegronden.

Emeritus hoogleraar geschiedenis Henk van Nierop ontdekte op een verstoft schilderij uit de nalatenschap van zijn familie een voorouder die rijk was geworden dankzij koloniaal plantagebezit. Hij boog zich over de vraag: welke rol speelden mijn voorouders in de Surinaamse plantage-economie en de daarmee verbonden slavernij en mensenhandel? De resultaten van zijn onderzoek zouden al in het vorige nummer van Amstelodamum gepubliceerd worden, maar vlak voordat het tijdschrift in productie ging werd een grote hoeveelheid relevante archieven in het Nationaal Archief digitaal doorzoekbaar dankzij Handwritten Text Recognition (HTR), automatische handschriftherkenning. Dit maakte het voor Henk van Nierop onvermijdelijk dat hij zijn tekst moest herzien. In dit nummer is de aangepaste, uitgebreide versie van zijn onderzoek te lezen.

Eveneens in deze Amstelodamum de presentatie van nieuw historisch onderzoek naar de intrigerende beroepsgroep van de gezworen schatsters, vrouwen -nooit mannen!- met het exclusieve recht en de kunde om bij inboedelveilingen en bij het opmaken van boedelinventarissen huisraad te taxeren. Dankzij recent onderzoek naar ruim 1550 boedelinventarissen die door schatsters zijn getaxeerd, is het voor het eerst mogelijk om een gedetailleerd beeld te vormen van deze beroepsgroep.

Dennis de Kool en Stan Braam tonen in hun artikel ‘De marmeren amoretten van Herengracht 468’ het zeer wel mogelijke verband aan tussen het reliëf van Xavery en het schouwstuk aan de Herengracht door de vakgebieden Kunstgeschiedenis en Informatiekunde te combineren.

De ‘Amsterdamse notitie’is deze keer gewijd aan een oprukkend fenomeen in de stad, namelijk gevelplaten die uitleg geven over straatnamen. Geheel tegen de Nederlandse traditie in zijn deze borden niet verzorgd door een vooraanstaand grafisch ontwerper, maar door een enthousiaste amateur. Hoe sympathiek ook, het gebrek aan professionele begeleiding van dit initiatief vloekt met de doelstellingen van de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit van de gemeente Amsterdam.