Poes in verdrukking en verzet 1940–1945

Katten waren in de Tweede Wereldoorlog het haasje. Maar hoe veelvuldig en in welke mate? En hoe verweerden zij zich? Parooljournalist Paul Arnoldussen ondernam een zoektocht naar de lang verborgen geschiedenis van de poes in tijden van verdrukking en verzet: het eten, het gegeten worden, de drama’s, het avontuur. Hij sprak met poezenbezitters, zocht maar vond weinig in archieven, maar des te meer in de kranten van destijds. Paul Arnoldussen schetst een beeld van de zich verzettende en de zich aanpassende poes. In twee uitgebreide aanhangsels gaat hij in op de lotgevallen van de katten van Anne Frank (Moortje, Mouschi en Moffi) en de getekende poezen van de familie Toonder: Dicky Dons, Miezelientje en Tom Poes.

Den Helder, oktober 1940: ‘Als oningewijde ziet men zo op de weg geen zwervers, maar wanneer een bekende maar even roept, komen ze uit poorten, over schuttingen, vanuit dakgoten, zodat men zich in een ommezien omringd ziet van 10-12 miauwende poezen. Op andere plaatsen komen ze uit leegstaande huizen, waarvan de ruiten stuk zijn of een muur is weggezakt, of onder de puinhopen vandaan…’